Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / SEVİLAY-15. BÖLÜM

Yazardan en yeniler

... Ayça ve Suat, herkesle vedalaştıktan sonra evlerine gittiler. Feryal hanım, Tuğra'nın planının Suat sayesinde suya düştüğünü sanıyordu. Ama Sevilay hala oradaydı... Tuğra, Sevilay'a döndü. -Ee, sen neler yapıyorsun bakalım? Okuyorsun değil mi? -Yok, ben 10. sınıfta bıraktım okulu. -Gerçekten mi? -Evet. -Şaşırdım. -Anlamadım, neden? -Çok akıllı bir kıza benziyorsun da... -Hm, anladım. -Evet, öyle. -Yani, okulu bırakan aptal olmuyor ya sonuçta. -Yani, evet... -Bunun okulla bir alakası yok, hala akıllıyım. Tuğra hafifçe güldü. -Tabii, yani... Çalışıyor musun peki? -Yok, çalışmıyorum. -Hm. Çalışmayı düşünüyor musun? -Şu an düşünmüyorum. -Neden? -Daha önce çalıştığım yerde sorun yaşadım. Diğer işler de bana göre değil. -Maaş konusunda mı sorun yaşadın? -Yok, başka bir olay olmuştu... Tuğra, sürekli soru soruyordu. Sevilay ise bütün sabrıyla, Tuğra'ya cevap vermeye devam ediyordu. -Daha önce çalıştığın iş neydi peki? -Çay bahçesinde çalışıyordum. -Garson olarak mı? -Ne iş olursa yapıyordum işte... -Ne kadar maaş alıyordun? -Ben ayıp olmayacaksa size bir şey sormak istiyorum. -Sor tabii. -Ne bu sizin iş, güç, para muhabbeti merakınız, anlamadım? -Sadece soruyorum. Sohbet ediyoruz ya... -Yeni tanıştığınız insanlarla, hep böyle aşırı samimi mi konuşuyorsunuz? -Nasıl?.. -Suat enişteme de ayıp oldu da, ondan söylüyorum. Tuğra, yüzündeki utanç ile hafifçe gülümsedi; -Çok açık sözlüsün... -Teşekkürler. -Peki ileride ne iş yapmak istiyorsun? -Çalışmayı düşünmüyorum. Muhteşem bir sesim var, şarkıcı olacağım. -Hmm. Müzik işi yani... -Müzik iş değil, sanattır. Sevilay gözlerini devirdi, sonra Feryal hanıma döndü. -Anne, bu iş muhabbeti bitmeyecek anlaşılan. Ben yatıyorum. Arkadaşına da ayıp olmayacaksa tabii. -Tamam kızım. İyi geceler. Tuğra ısrarcıydı. -Sanırım çok fazla soru sordum, özür dilerim. Otursana. -Yok, gerçekten uykum var. Normalde de kaldıramıyorum ben böyle muhabbetleri; hoşuma gitmiyor yani. Siz üstünüze alınmayın... İyi geceler. Sevilay, odasına çıktı. İşte şimdi gerçekten Tuğra'nın planı suya düşmüştü! Feryal hanım rahatlamıştı, hafifçe gülümsedi. Tuğra, Feryal hanımın gülümsemesini görünce sinirlendi. -Bakıyorum da, bu durumdan çok memnunsun Feryal! -Hoop, kendine gel! Bana bağıramazsın sen. -Ne yapacağımı biliyorum ama ben... -Öyle mi, ne yapacakmışsın? -Her şeyi anlatacağım çocuklara! -Yapamazsın, savunulacak hiçbir yanın yok senin! -Madem suçlu benim, neden korkuyorsun o zaman? -Çocuklarım zarar görür diye korkuyorum! Bak defol git buradan, Sevilay duyacak şimdi. -Duysun. Ben de bunu istiyorum zaten. -Sen ne biçim bir adamsın ya? Sus diyorum, git buradan! -Zaten çocuklara her şeyi anlatmak için gelmemiş miydim buraya? Şimdi neden engelliyorsun ki beni? -Başka türlü anlatacaktın yaptıklarını, öyle anlaşmıştık. Bir anda söylemeyecektin her şeyi. Ama sen sözünde durmadın! Tek korktuğum çocuklarıma zarar gelmesi. O yüzden git şimdi. -Gitmiyorum. Seni dinlemeyeceğim, her şeyi söyleyeceğim. Tuğra, merdivenlere yöneldi. Feryal hanım, Tuğra'nın önünü kesti; -Sen 18 senedir yokluğunla yeterince sustun zaten. Şimdi yine kes sesini, defol git evimden! -Gitmiyorum! -Gitmezsen polisi arayacağım! Sevilay, sesleri duyup aşağı indi. -Ne oluyor anne, neden bağırıyorsunuz? -Yok bir şey kızım. Git yat sen, hadi. -Hayır anne, var bir şey. Bağırıyordunuz az önce. -Yok bir şey diyorum kızım. Hadi, odana git. -Neden bağırıyordunuz o zaman? -Bağırmıyoruz kızım, yüksek sesle konuşuyoruz. -Hayır anne, duydum. Bağırıyordunuz işte. -Bağırmıyorduk diyorum kızım! Çıksana odana, hadi. -Ya, söylesene ne olduğunu. -Bir şey yok. Tuğra sinirlendi; -Hayır var! -Sus Tuğra! Sevilay şaşkına döndü. -Ne, Tuğra mı?! -O babanız olacak şerefsizden bahsediyorduk da... Dilim dolandı... -Bunun için mi bağırıyordunuz? -Biliyorsun kızım, onun hakkında sorular sorulmasından hoşlanmıyorum. Biz samimiyiz ya Ali abinle, bir anda sesim yükseliverdi işte. -Tamam, sakin konuşun ama. Geç oldu saat. Bağrıştığınızı duyunca korktum ben de... -Tamam kızım. -Kötü bir şey yok demi anne? -Yok kızım, yok. -Tamam, iyi geceler. Sevilay, odasına çıktı. Tuğra, yine Feryal hanıma çıkıştı. -Yine hemencecik durumu toparladın yalanlarınla, kurtardın kendini! Zaten sen ne zaman dürüst oldun ki Feryal?.. Tuğra, kapıyı çekip çıktı. Birkaç saniye sonra Sevilay aşağı indi. -Anne. -Efendim kızım. -Neler oluyor, açıklar mısın? -Neler oluyor derken?.. -Anne, sizi dinliyordum. Duydum... ... (16. bölüm 8 Ekim Cumartesi gecesi yayında)
Düzenleme: 25.09.2022 / 01:30

SEVİLAY-15. BÖLÜM

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler