Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / SEVİLAY-12. BÖLÜM

Yazardan en yeniler

... Feryal hanım, erkenden kalktı. Ortalığı düzenledi ve alışverişe çıkmak için hazırlandı. O sırada Sevilay aşağı, annesinin yanına indi. -Günaydın anne. Erkencisin yine. -Günaydın kızım. Evet, öyle. -Nereye böyle? -Markete, alışveriş yapacağım. -Annecim, sen kafayı mı yedin acaba?! Zaten uykusuzsun. Sabahın köründe kalkıp evi toplamışsın, şimdi de markete gidiyorum diyorsun! -E kızım, misafirimiz var ya bu akşam... -Aa, doğru... Unutmuşum ben onu. Yükseldim biraz ama; ne yapayım çok yoruluyorsun, bir de uykusuz kalıyorsun. Kıyamam ki ben sana annem benim. Sevilay annesine sarıldı. -Canım kızım benim. Sen beni düşünme, ben iyiyim. -Nasıl düşünmem? Bir tanecik annem var! -İyiyim ben, iyiyim. Geliyor musun benimle? -Yok, gelmeyeceğim. -Peki istediğin bir şey var mı marketten? -Yok. Akşama ne yemek yapacaksın? -Karar veremedim daha... -O zaman önce karar ver, sonra git anne. -Olsun. Ben önemli şeyleri alayım da, menüye karar verdikten sonra eksik bir şey olursa gider alırım. -Bu ne kadar önemli bir arkadaşmış ya. Bu kadar ilgi bize gösterilmedi. -Hı hı öyle... Ben gidiyorum. -Tamam. Feryal hanım, markete gidip alışverişini tamamladı. Eve dönerken şunları düşündü; 'Nezaketen onun sevdiği yemekleri yapsam, acaba bundan bir anlam çıkarır mı?', 'Ya da yemekleri bilerek çok kötü mü yapsam? Ama o yemekleri çocuklarım da yiyecek... Hem çocuk muyum ben ya? Düşündüğüm şeylere bak!' Feryal hanım, bu geceyi sorunsuz atlatmak için, elinden gelen her şeyi yapacağına dair kendine söz verdi. Çünkü, 'Eğer bunu çocuklarım için yapıyorsam, kendim hakkında düşünmeyi bırakmalıyım.' diye düşünüyordu. Bu yüzden ne Tuğra'nın çok sevdiği yemekleri, ne de hiç sevmediği yemekleri yapmamaya karar verdi. Eve gidene kadar, bu fikri kafasına yerleştirdi. Eve gider gitmez mutfağa girdi. -Hoşgeldin anne. -Hoşbuldum kızım. -Ne yemek yapacağına karar verdin mi? -Evet. Domates çorbası, köfteli patates, bir de pilav. -Imm, çok iyi. Şimdiden ellerine sağlık. Çünkü sen hiçbir yemeği kötü yapmazsın. -İçinde sevgi olan hiçbir şey kötü olmaz kızım... -Tabii. Canım annemin sevgisii... Sevilay, annesine sımsıkı sarıldı. -Dur kızım. Bir ellerimi yıkayayım, soluklanayım. Öldüreceksin beni. -Bırakmaam... O sırada kapı çaldı. -Hadi, hadi kapıya bak. -Tamam, bakayım. Sevilay kapıya koştu. -Kim o? -Benim ablacım. Sevilay kapıyı açtı. -Delikten gördüm ki, gıcıklığına soruyorum. -Hoşbuldum ablacım, hoşbuldum... Sevilay, şakacı bir ses tonuyla cevap verdi; -Ya anne, şu ablama bir şey söyle. Kızla kafa buluyorum, kendine pay çıkarıp "Hoşbuldum" diyor ya! Feryal hanım güldü. -Manyak çocuklarım benim, kafa bulmayın birbirinizle. Hoşgeldin kızım. -Hoşbuldum annecim. Nasılsın? -İyiyim kızım, iş güç aynı... Siz nasılsınız, nasıl gidiyor? Damat nasıl? -İyi, bildiğin gibi. Biz de iyiyiz, ama fazla yorgunuz. -Tabii kızım, çok çalışıyorsunuz kolay değil... -Dinlenirim artık. Tatilim var şimdi nasıl olsa. -Nasıl? -Üşütmüşüm de rapor aldım, onu diyorum... -Sen de hiç dikkat etmiyorsun kendine! İnce giyiniyorsun, terli terli oturuyorsun. -Annecim, ben üç değil, yirmi üç yaşındayım artık. Yapma ama. -Olsun. Siz benim için her zaman çocuksunuz. -Tabii... Ne yemek yapacaksın? Yardım edilecek bir şey var mı? -Domates çorbası, köfteli patates, pilav. -Hmm, güzel... -Sevilay. -Efendim anne. -Sen su ısıtıcıya su koy. -Tamam. -Ayça, sen de patatesleri soyup, yıkayıp, doğra kızım. -Tamam annem. Birlikte yemekleri hazırlayıp, sofrayı kurdular. Tuğra, saat beş buçukta kapının önündeydi. Heyecanını dindirmeye çalışırken, bir anda kapı açıldı. Tuğra donakaldı. Kızı Sevilay, karşısında öylece duruyordu. ... (13. bölüm 27 Ağustos Cumartesi gecesi yayında)
Düzenleme: 14.08.2022 / 17:54

SEVİLAY-12. BÖLÜM

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler