I
Bu gece geleceğim o ıslak koynuna
Ruhumu damla damla erit taş sokaklarda
Yalnızlık krizlerim üşüme nöbetlerim
Yağmur seni her güneşli günde bile özlerim
Boşalsın bu şehir kimse bizi görmesin
Yılanlar pusudaysa gözyaşımı sezmesin
Ey! Yağmur, ey! Aşkın, hayatın içeceği
Niçin bana söylemedin bu korkulu gerçeği
Masalların efsunlu düşlerini yitirdim
Bu karanlık sokaklarda çilemi takipteyim
Sevdalarım, ümitlerim, aşklarım hep sanadır
Bilirim her damlanda bir merhamet saklıdır
Bir uyku ver gözlerime korkularımdan uzak
Aşkların devri bitti sevgiler bile tuzak
Sen olmasan bu kayalar erir miydi göğsümde
Gelir miydim korkusuzca bu devlerin cengine
Sevdaları seninle içiyorken bu toprak
Bir yük olurdu sırtımda sensizliğe alışmak
Yalnız sana anlattım en mahrem sırlarımı
Ateşle kanla yazdı kalem mısralarımı
Şimdi de sen anlat bana bütün sırlarını
Dokundur dudaklarıma, tuzlu dudaklarını
Mehmet Nurettin Üstün
KırıkSaat
18.10.2024 / 04:42
Düzenleme: 18.10.2024 / 04:48