Şiir Defteri

Doğanın Kalbi

Yazan: asli-korkmz353
03.12.2024 / 19:19
41 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Doğanın Kalbi Sessiz bir çığlık gibi yankılanır rüzgâr, Ağaçların dallarında saklıdır binlerce anlar. Her yaprak bir hatıra, her çiçek bir dilek, Doğa, insanın kalbinde gizlenmiş gerçek. Toprak, tüm yaralarımıza bir merhem gibi, Gözyaşlarımızı saklar, sevgiyle verir geri. Bir derenin kenarında oturup dinlesen, Kalbinin derinlerinde bulursun yeniden. Güneş her doğduğunda umut taşır içinde, Ve her batışında hüzünle veda eder gökyüzüne. Doğanın ritmi, insanın kalp atışı gibi, Her anıyla sarar bizi, sessizce ve derinden bir sevgi. Bazen bir kuşun kanadında buluruz teselliyi, Bazen bir çiçekle konuşuruz, paylaşırız derdimizi. Doğa, bir annenin şefkati gibi sonsuz ve gerçek, Her nefesimizde hissederiz onun sımsıcak yüreğini. Kaybetmeden değerini bilmek gerek onu, Doğa, insana verilmiş en büyük sonsuz ödül. Birlikte yaşadıkça, onunla bir oluruz, Doğanın kalbinde, hep yeniden doğarız.
Düzenleme: 03.12.2024 / 20:01
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mısdafa
  • şairberat
  • @dsız
  • sude_bdk_
  • vedatsonsa
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir