Şiir Defteri / Türk Şairler / Ümit Yaşar Oğuzcan / Son Liman

Son Liman

Çekilmez kahrımı çektin yıllar boyu Benimle ağladın, benimle güldün Kuru ekmeğimdi Fakir yatağımdı Bitmez çilemdi benimle paylaştığın Nice günler dert ortağımdın benim Omuzlarına dayayıp yorgun başımı Az mı ağladım hıçkıra hıçkıra Az mı sildin seven ellerinle gözyaşımı Kimi gün dostum oldun en vefalı Koşarak geldim sana Teselliyi, umudu sende buldum Doyulmaz aşımdın akşamları Bardağımda su, soframda ekmektin Ve her sabah anasıydın çocuklarımın Kolların evimizin temeli Saçların süpürgesiydi Ben bu yere seninle vardım Bu iyiliğin, güzelliğin son çizgisine Kederleri sevinçleri seninle yaşadım Seninle baktım bu çirkin dünyaya uzaktan Sendin bütün fırtınalarda Sığındığım o tek liman Sonsuz karanlığımda tek ışıktın Sönmeyen ateşimdin karlı dağlarda Çölümde fışkıran bir pınardın serin Ne zaman yitirsem bütün umutlarımı Bana hayatın kapıların açardı ellerin Sevenim benim, ak saçlım, küçük meleğim Sen benim can yoldaşım olduğun kadar Kadınımsın, anamsın, bacımsın Ver öpeyim vefalı ellerini Sen benim şerefimsin , inancımsın Ümit Yaşar OĞUZCAN

Son Liman

Son Eklenenler

En Çok Okunanlar