Şiir Defteri / Türk Şairler / Ümit Yaşar Oğuzcan / Karanlık Aman Vermiyor

Karanlık Aman Vermiyor

Aman vermez karanlıklar içindesin Hangi perdeyi aralasan gece Hangi kapıyı çalsan çaresizlik Gel de inancını kaybetme tanrıya Deli divane olma gel de Nereye baksan o zifir karanlık Bir meşale gibi yanar yüreğinde Taştan bir kalabalık bütün insanlar Gel de yüceliğine inanma kaderin Durup durup ağlama gel de Hani o delicesine sevdiklerin Hani o dostlar, sevgililer nerde Nerde o çocukluk yılları, gençlik hayalleri Gel de çekinmeden bak aynalara Boşa giden ömrüne yanma gel de Bir yoksulluk ki başında ağrı gibi Bir yoksulluk ki seninle beraber her yerde Üstelik "viran olası hanede evladü ayal var" Gel de akşamcıya çıkmasın adın Efkarlanıp efkarlanıp içme gel de Güvendiğin dağlara kar yağdı bütün Şimdi ne avuçta var, ne elde O gülüşler, kahkahalar senin için değil Gel de inan güzelliğine bu dünyanın Bütün nimetlerinden vazgeçme gel de İnsanları sevdin de ne oldu Yüreğin aşka düştü, başın derde Gel de bu şehirde dur artık Başını alıp kaçma gel de. Ümit Yaşar Oğuzcan

Karanlık Aman Vermiyor

Son Eklenenler

En Çok Okunanlar