Şiir Defteri

Buğdaydan Öğrendim Şiiri

Buğdaydan öğrendim şiiri Canım kara buğdaydan Tadı tat binlerce yıldır İyilik cömertlikle alır Sofralarda yerini. Akan sulardan öğrendim Kimsesiz çeşmelerden kırda Duru pınarlardan dağların beleninde Denizden ya da, yazlar kışlar geçer Tükenmez bize anlattıkları. Kır çiçeklerinden öğrendim Ürerler dağ bayır kendiliğinden Renkleriyle kurumlanmadan Ayırmadan çobanı beyi Sunarlar güzelliklerini. Köy kahvelerinde öğrendim Yağmur, toprak, kadınlar, severek Bir ömür sözünü ettikleri Ne kıtlıklar kırar umutlarını Ne istekleri biter tükenir. Çarşıda pazarda öğrendim şiiri Küfürlerinden balıkçıların şoförlerin Saysam ustalarım hep böyle gider Adsız ağaçlar, göğün değişimleri İçgüdüleri kuşların böceklerin... Nasıl renk renk açarsa kır çiçekleri Kayanın dibinden patlarsa kaynak Sevince sarhoş olunca bizlerden biri İndirir yumruğunu yırtarsa gömleğini Şiir yazarım ben de kanımı akıtarak... Necati CUMALI
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir