Sustum, kelimeler yetmedi,
Anlatılmaz bir sessizlik içinde.
Kırılmış saatler gibi zaman,
Geçmiyor, kalıyor aynı yerde.
Ne sevmek istiyorum artık,
Ne nefretle doldurmak içimi.
Her his, boş bir yankı gibi,
Kendi duvarında kayboluyor.
Belki bir rüzgar, belki bir yağmur,
Silip süpürür bu ağırlığı.
Ben sadece duruyorum burada,
Bir son, bir başlangıç bekliyorum.