Geceler sessiz ve karanlık.
Gece, kabus dolu rüyâlar.
Hiç bir şeyde bir ölçü yok.
Aşılmıyor denizler,deryâlar.
Gün doğuyor, gün batıyor.
Kimi yaşıyor, kimi ölüyor.
Yarının hiç garantisi yok.
Yaşanan gün kâr sayılıyor.
Teknoloji ile hastalık arttı.
İnsanlar onu suistimal etti.
Biyolojik silahı niçin üretti.
Kobay olan insan bilmiyor.
Yarattılar bu korona virüsü.
Saldılar bir pandemi öcüsü.
Muamma ölenlerin kimisi.
Sır pandemi,kimse bilmiyor.
Düştü insan, canın derdine.
Yarın yine döner eski haline.
Ne değişti, dünden bugüne.
Ders al, temiz, pak ol diyor.
Mustafa Kaman
15 Eylül 2020