Şiir Defteri

Söndü Işıklar

Yazan: mr-kaman
28.02.2022 / 02:57
460 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Ben gülerken, söndü tüm ışıklar. Gör gürledi, yerlere indi camlar. Kan gölüydü her yerde feryatlar. Siren sesleri ve panik havası var. Tir tir titriyor, küçücük yüreğim. Kimsesiz kaldım, orta yerlerde. Bir el tuttu, sımsıkı kolumdan. İndik sığınaklara, insan seli var. Can pazarı, yirmi birinci yüzyılda. Pandemi kötüydü ama barış vardı. Sınırlar kapandı, insanlar korundu. Yetmedi mi ölüm, savaş niye var. Yetmiyor, gidiyor parça parça can. Doymuyor vampirler, emiyor kan. Bir yanda seller, yanıyor ormanlar. Isınma küresel, çılgın Neron'lar var. Yarım kaldı, tümden hayallerimiz. Küçücük yüreklerimiz saf tertemiz. Savaş bir cinayettir be abilerimiz. Sizde akıl yok mu, elinizde kan var. Tart şu yüreğimi, postalında da ağır. Tankın paletleri, yollarda iz bırakır. Ruhuma verdiğin hasar, dünya kadar. Çekilen her acılarda, bir insan eli var... Mustafa Kaman 28 Şubat 2022
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • vedatsonsa
  • Saudade
  • şairim42
  • asli-korkmz353
  • kalptenkelimeler

Bağlı Üyeler

  • dalim17:22
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir