Bilmem ki,nasıl anlatsam;
Bir bilmecedir hayat,bir düğüm.
Küçücük bir dünyası var,herkesin.
Kimi mutlu,kimi perişan,kimi üzgün.
Yol var gidilmez,sonu görünmez.
Dil var sivridir bir sohbet edilmez...
Bilmem ki,nasıl baksam;
Bendeki iki gözde,sendeki değil mi?
Düşündüğünü görüyordur gözlerin.
Bilmez ki,düş mü,gerçek mi?
Bakmak başka,görmek başka.
Birşeye senin nasıl baktığın önemli...
Bilmem ki,nasıl söylesem;
Günaydın dersem,gülümser mi?
Gül versem,koklayıp teşekkür eder mi?
Konuşmasam da bakışımı hisseder mi?
Sussam içimdeki fırtına diner mi?
Vucut dilimi anlayıp,beni çözer mi?..
Böyle birşey işte bu hayat.
Hayallerim içimde suskun.
İçimdeki garip dünya durgun.
Dilim mürekkep,düşüncem kalem.
Yazılmış benim hayat hikayem.
Okunmamış bir kitabım,ben...
Mustafa Kaman