PAPATYA
Yaz boyunca salındı
Bir kaya dibinde
Güzelim papatya
Dayandı sıcağa
Dayandı rüzgara
Yaşadı mutluluğu
Yanın da kardeşleri ile
Günün sıcağına katlandı
Düşleyerek geceyi yıldızları
Esen tatlı meltemi
Mehtap can dostu oldu
Yıldızlar sevgilileri
Nasılda göz kırparak
Bakıyorlar gökyüzünden
Onları seyretmekse
Ayrı güzeldi
Gecenin gizeminde
Mutlu yaşadı papatyacık
Nerden bilsin ki
Gelen hazandı soğudu hava
Bir gün yağdı yağmur
Islan dı güzelim papatya
Şaşkındı neler oluyordu
Hani güneş niye görünmedi
Geceyi bekledi mehtabı
Yıldızları özledi
Ama karanlıktı gece
Ne mehtap ne yıldızlar
Nereye kayboldular
Umutsuz bekleyiş
Titretti içini
Sabah oldu mu anlamadı bile
Yoktu güneş ortalarda
Rüzgar esti serince
Dolandı papatyanın etrafında
Ne oldu ne bu halin
Solgun görünüyorsun
Gülümse ne olur gülümse
Gülecek hali yok tu ki
Zavallı bütün gün ve gece
Islanmıştı yağmurdan
Rüzgara cevap veremedi
Gözünden bir damla yaş
Düşüverdi usulca
Ağlıyor musun neden
Yok ki sevdiklerim
Güneşim ayım yıldızlarım
Artık nasıl mutlu yaşarım
Yitirme umudunu
Açılır bakarsın hava
Kavuşursun tüm sevdiklerine
Ama gelen kış bil bunu
Soldurur bir gün seni
Dalarsın derin uykuya
Uyursun bahara kadar
AYŞE KARAN
romantikprens
27.10.2010 / 17:40
ahh ayşe hocam hem baharı hemde güz mevsimini öyle güzel anlatmışsın ki o heyecanı hissettim okurken yüreğine sağlık{s:026}{s:026}{s:026}{s:026}{s:026}{s:020}
#1
bilgisayarım
20.11.2010 / 00:39
canımsın canım biraz geç geldim affet biriciğim harika bir şiir iyiki varsın ayşem sevgimlesin{s:015}
romantikprens
27.10.2010 / 17:40
bilgisayarım
20.11.2010 / 00:39