Bir bildim ben herkesi
Birini birinden ayırmadım
Sevgi başka, saygı bir yere kadar
Yine de aynıydı hep insanlar
Kapı eşiğimden
Gönül dünyamın sınırlarına kadar
İşte orada bir yerdeydiler
Ne daha yakın, ne daha uzak
Ya ben dönüyorum
Bu dünyanın etrafında
Ya o benim gezegenim
Ve ben yıldızıyım dünyanın
Öyle ya da böyle,
Benim bir bildiğim var:
Güneş, bir metre daha yakın olsaydı eğer,
Ya da daha yakın dönseydi yörüngede dünya;
Ateş basardı, yanardı cayır cayır
Külleri savrulurdu amansız boşluğa!
Ne bir nefeslik can kalırdı dünyada,
Ne de anlamı olurdu yıldızın.
***
Yine de,
Bir gün durur bu dünya...
Her yıldız söner bir gün...
Ve eşikten geçmeden henüz ölüm-
Varsın yansın...
Varsın yansın bu gönül!
Biri olsun gelsin,
Girsin içeri,
Hoşgelsin dünyam!
Hoşbulsun!