Senin ay ışığını ancak
Parlak yıldızların gölgede bırakabilirdi
Usulca kayarlardı bir masumiyet timsali
Masmavi göklerinden kızıl güne doğru
Sonra aydınlığın titrek ufkundan aşağı
öylesine usul usul
dökülürlerdi
Karşımda sen, yıldızların altında
Belki de en güzel halinlesin, fakat
Afetler vuruyor şimdi gönlüme
Hüznün rüzgarlarında savruluyorum
Eziliyorum öfkenin zelzelesinde
Canım küskün bir volkan gibi
için için yanıyor
Bırak yıldızlar göklerinde kalsın
Mutluluk eksik olmasın gönlünden
Bir dolunay gibi parlasın güzel yüzün
Zira ışığınla aydınlanıyorken şu gecem
benim tek dileğim sensin
Hadi, sil gözyaşlarını
Lütfen, üzülmeyesin