Şiir Defteri

Asansör

Telefon santralleri Beni sana bağlar sevgilim Nükleer santraller ölüme Gökyüzünün nerede olduğunu soran Bir vapur dumanına Yanıt veremiyor hiç kimse Çocuğunu asma köprüde sallayan Bir annedir istanbul Ki onun İçi süt dolu Biberonudur kız kulesi Soğusun diye suya tutulan Ne kalem kılıçtan Ne kılıç kalemden üstün olsun Öğrensinler birlikte yaşamayı Örneğin kalem Aşk şiirleri yazsın Ve köreldikçe kılıç yontsun Yalnız kaldığımız an da bile Alırız insan kokusunu Issız adasında Üstünden atamamıştır robinson Yakalanma korkusunu Kendi boşluğuna asılı Birer asansörüz aslında Ve ben elimde Taze bir karanfil Sıkışıp kaldım İki kadın arasında Sunay akın
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir