Şiir Defteri / Türk Şairler / Oğuzkan Bölükbaşı / Canışığım

Canışığım

Canışığım Ben sana aşığım Bir hançer gibi saplısın yüreğimde Çıkarmak istemediğim Seni ıssız bir gecede Sokak lambalarının altın Terketmeye çalışıyorum Kıyamıyorum Sensiz de olsa Seni yaşamaya doyamıyorum Sabah bir renkken gözlerin Akşam başka renklere dönüyor Sen açtın mı gözlerini canışığım Şehrin ışıkları sönüyor Saçlarını tarıyorum usuldan Gözlerinde baharlar açıyor Güvercinler su içerken ellerimden Haberler bekliyorum Yağmur kokulu seher yellerinden Gelmiyor Hüznümü gülüşlerimde gizliyorum Kaç bahar kaldı ömrümüzde Kaç gece düş görebileceğimiz Hasrete katmışız günlerimizi Gün diyebileceğimiz Canışığım Bu akdeniz ikliminde Rüzgara verdim ömrümün yelkenini O yüzden dalgalı O yüzden karışığım Her yönden geliyor kokun, sesin, nefesin Ne tarafa gideceğim Karar veremiyorum Gökkuşağının arkasındasın Ufuk çizgisindesin Gemiler yaklaştıkça uzaklaşan limanlardasın Biliyor musun Aslında yalnızca benim söylediğim şarkılardasın Bir anlasam Kaç ışık yılı uzaktasın Bu yollar hiç bitmiyor Ben sana hiç ulaşamıyorum Ben hep başındayım yolların Hep sarılmaya açık kollarım Sabah bir renkken gözlerin Akşam başka renklere dönüyor Sen açtınmı gözlerini canışığım Gökte yıldızlar sönüyor Canışığım Bu yaşadığım Bitmesidir kocaman bir kalabalık yalnızlığın Çiçeklerin açması Yağmurların yağmasıdır Ve yansıyan sulardan, pırıl pırıl Senin aydınlığın Ellerini uzat al beni, götür Nereye diye sormayacağım Sen durmadan Ben durmayacağım Sabah bir renkken gözlerin Akşam başka renge çalıyor Hüzün varsa gözlerinde canışığım Aklım sende kalıyor Sesini duymaya koşuyorum Şarkılar çalıyor sanki Sanki düğün var, coşuyorum Geceyi içmiş bir sarhoşun yorgunluğunda Son sigaramı yakıyorum gün doğarken Karşımda kızıl bir tanyeri Yakamozlar çekilmiş sulardan Düşüyor toprağa yavaşça Güneşin renkleri Canışığım Sen uykudasındır şimdi Öperek çıktığımı hissettin mi odadan Bin yıllık geleneği hiç bozmadan Bu masalı kim taşıyacak yarına Bu güzelliği kim anlatacak çocuklarına Bu şiirlerde kim anacak beni Sabah bir renkte açarken gözlerini Akşam bir başka renkte görüyorum Sen güldün mü gözlerini canışığım Bir derviş gibi etrafında dönüyorum Kolay mı sanıyorsun Gecede yıldız, yürekte ateş olmak Kolay mı sanıyorsun Çiçeği soldurmadan, Ateşi söndürmeden yaşamak Kolay mı karanlıkta yol bulmak Canışığında saklanmak Gözyaşı dökmeden ağlamak Hayatın manasını bir su damlasında bulmak Bir su damlasında Ruhunu yıkamak Tertemiz kalmak İnanki meleğim Sakındığım, esirgediğim Sevdiğim, gözbebeğim En güzel baharlarda hep seninleyim Sabah renklerini ışıtırken gözlerin Akşam yıldızları yansıtıyor Sen yumdun mu gözlerini canışığım Karanlık beni korkutuyor İçimden hazanları silip de atıyorum Hayatın akışına kendimi bırakıyorum Bir mahcup duyguydun bende Bir dışa çıkmaz sevgi Patlamaz volkan gibi gizli gizli yanarak Yağmayan yağmur gibi bulutlarda kıvranarak Geçen zamana ah edip de dağılarak Yaşamak pek anlamsız Yaşamayı yok edip Elimde kalan ömrüm nerde bitecek bilmem mutluluk varsa eğer Bil ki artık kaçırmam Alev alev yanacak içimde canışığım Hayat ne kadar güzel Ben hayata aşığım Sabah tenime değince gözlerin Akşam ruhumu coşturuyor Sen baktın mı gözlerinle canışığım İçimi sevdan dolduruyor Oğuzkan Bölükbaşı

Canışığım

Son Eklenenler

En Çok Okunanlar