Şiir Defteri

Karaya Vuran Çarık

Bir çarık, yorgun, umutsuz Dertli, duygulu bir çarık Bir şehri kıyı sanmış ta Vurmuş yollara kendini. Yırtık mı yırtık bir çarık Kovulmuş dokuzuncu köyden Bulmuş gibi onuncusunu Atmış kollara kendini. Giyilmiş, sevilmemiş Dövülmüş, övülmemiş Sebil etmiş ayak ayak Hep hep ellere kendini. Şehri kucaklasa vermezler El açsa canlara görmezler Kahrından dert açmış da Sunmuş kullara kendini. Şu sokak, bu cadde, o han... Yeni çıkmış bir balık sudan Neylesin, netsin...Şaşkın Vermiş sellere kendini. Az gitmiş, uz gitmiş çarık Yıllar yılı adı hep "çarık" Korkuluğa çıkmış da adı Asmış dallara kendini. İbrahim Zeki Burdurlu
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir