Şiir Defteri

Beni Unut

Açık pencereden sesleniyor, Ağacın yapraklarına söyletiyor: "Beni unut!" Oturduğu evin balkonundan, Bulutlara haber salmış olacak, Ne dedikleri işitilmiyor ama, anlıyorum: "Beni unut!" Damların üstünden geliyor bu ses, Tramvaylar, otobüsler getiriyor, Denizden motorlar getiriyor. Bazen dalıyorum, insan hali, Bir karanlık içinde gözleri Islak, siyah konuşuyor: "Beni unut!" O gece yan yana yürüyorduk, Hiçbir şey konuşmuyorduk, Fakat sesi, durmadan kulağımda çınlıyordu: "Beni unut!" Bu trene de ne oluyor bilmem Yolunda doğru dürüst yürüse olmaz, Yenikapı'dan her geçişinde Avazı çıktığı kadar bağırıyor: "Beni unut!.." "Beni unut!.." Anladım, herkes ondan yana Rıhtımdaki vapur, kilise çanları, Radyoda şarkı, sokak satıcıları, Caddeler, bulvarlar onu tutuyor. Olmayacak bir zamanda sesleniyor: "Beni unut!.." Arif DAMAR
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir