Şiir Defteri

Mola

Saçlarımı erken rüzgarlarla dağıttım Alnımdaki lekeler eylül ıslıklarından Yüzüm kör bir aydınlıkta nedensiz şimdi Yani nedensizim, yani yolum uzun, gün kısa Alıştım, artık çiçeklerle deniyorum kendimi Son kimliğim de aşınmıştı geceye karışmaktan Gülüşümün adını bulamayacaklar, biliyorum Çocukluğum yaşlanmayacak uğultularda Eskiyen günlerde bir ilenç var, bunu da biliyorum Resimler yırtılırdı bakışlarımdan, yine de üşümezdim Yine de uzanırdım sabahın buğusuna Unuturdum göğsümü delen ışıkları Seni artık yaz sularında aramıyorum Burda geceler yoksul, çocuklar suskun Ve binlerce söz ölüsü ellerimde Ben de susuyorum, sustum artık Sustum ve yüzüm kanamıyor hiç bir güle Adnan azar
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir