Bir insan en çok sevdiğinin yanında huzurlu hisseder kendini, derdini kederini birakip olmasını ister yanında sevdiğini. Fakat hayat bazen acımasızdır ve ayırır. Bir daha kimseyi sevemiyeceğini, onun gibisini bulamicağını düşünürsün sonra karşına çıkar gamzeli bir kara gözlü. güvenemez, siper edersin öfkeni, sonra tekrar yanar kavrulursun. Aklına hatırların gelir. Ve düşünürsün. Upuzunca. fakat o düşünce asla bitmez. bir seçenek seçmek zorundasın, ya geçmişe kapılıp kaybolucaksın. ya da geleceğinle mutlu olacaksın. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Henüz 17 yaşındayım fakat omzumdaki yük okadar büyük ki zorlanıyorum. Rabbim insanoğlunun ne kadar zayıf olduğunu bildiği için yarattı, yanına birini.