Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / İSRAF KONUSUNDAKİ MANTIKSIZLIK SAVIM (DENEME)

Yazardan en yeniler

İsraf kuşkusuz ki yanlıştır, kötüdür, ve nefsten kaynaklanıyorsa akıl-ruh sağlığı için de büyük bir yanlıştır, büyük bir kötülüktür, büyük bir zarardır. Ben bu yazımda israftan ekonomi açısından söz edeceğim. İsraf ekonomik açıdan israf mıdır? Yani deniliyor ya 'Yılda şu kadar ton ekmek çöpe gidiyor, yılda bu kadar bin ton yemek çöpe gidiyor' diye. Kuşkusuz ki bu yazımın amaçı(amacı) israfı desteklemek, israfı övmek, israftan yana çıkmak gibi şeyler değildir; israf konusuna mantıklı yaklaşımdır; yani insanlar en azından hem israfın ne olduğunu öğrensinler hem de israf edecekleri şeyleri satın almasınlar, israf edecekleri şeylere para vermek yerine kendilerine gerekli şeylere para versinler. Gerçek ki akılsızlık ya da mantıksızlık ta, ahlaksızlık ta, bilimdışılık ta en büyük israftır yani örnek ki bikinili, mayolu yani sütyen-külotlu yani utanmayı, ahlakı dışlamış pılajlar(plajlar), otel havuzuları(havuzları), site yüzme havuzuları, akıldışı-ahlakdışı moda da ahlakı, siyaset, siyasi seçimler, özel sektör de ekonomiyi israf etmektedir. Yani gerçekte insanın ve insanlığın en büyük israfı beyin israfıdır; beyini felsefeden, bilimden, ve dini tanımlayan Din hadisileri'nden(hadisleri'nden) yoksun tutup, uzak tutup beyini israf etmektir ki zaten felsefeye, bilime ve Din hadisileri'ne sarılmış beyin israf etmez yani ne çöpe atar ne fazla yer içer, bilimsel-mantıklı-bilinçli yer içer, beslenir. Önce sözcüklerin anlamlarını doğru bilmek, sonra da mantıklı olmak gerekir. Parası verilmiş birşeyi çöpe atmak neden israf osun? Yani düşünelim ki insanlar çöpe attıkları yiyecekleri çöpe atmadılar da yediler; o zaman bu hal israf olmayacak mı? Kuşkusuz ki birşeyi fazla, aşırı, gereksiz yemek, içmek te israftır. Yani örnek ki bilimsel olarak bir insan günde yarım ekmek yemeli iken bir ekmeğin tümünü yiyorsa; bu da hem miktar olarak israftır hem sağlığına zararlıdır yani sağlığını da israf etmektir. Yani bu durumda bir ekmeği tümden yemesi ile ekmeğin yarısını çöpe atması arasında israf açısından bir fark olmadığı gibi, ekmeğin yarısını çöpe atmak yerine yemesi sağlığı açısından israftır, ve üstelik te bu aşırı yemeler birgün hastalığa dönüşüp ülkenin sağlık sistemine yani devlet bütçesine yani milletin vergilerine de gider olarak yansıyabilecektir yani 'İsraf olmasın' diye ekmeğin tümünü yemek te hem israftır hem de günün birinde devlet bütçesine yük te olabilir; yani ekmeğin tümünü yemek yarısını çöpe atmaya göre çok daha büyük israflara, zararlara neden olabilir. Yani üstelik te parası verilmiş, para ile alınmış birşey neden israf olsun? O şeyin miktarı azsa, parasını almışsın, üretim yaparsın; yani acaba yiyecekleri, içecekleri çöpe atmalara israf diyen mantık üretim yapmak istemeyen ya da üretim yapacak gücü, olanağı olmayan bir devlete ait bir mantık mı? Yani parası verilmemiş olsa, bedava dağıtılan ya da bedava verilen şeyler olsa; onların çöpe atılmalarına israf denilir ancak parası verilmiş şeylerin çöpe atılmalarına israf demek mantığa aykırıdır. Yani mantık açısından; parası kişinin kendisince verilmiş, kişinin kendisince parası verilip alınmış şeyleri kişinin kendisinin çöpe atması israf sayılmaz çünkü parası verilmiştir, ve verilen paralarla o şeylerin yenileri üretilebilir, çoğaltılabilir. Yani bu durumda; bir ülkede kıt olan şeyleri parası verilip alınmış da olsalar çöpe atmak israf değildir, ekonomiye, ülkeye zarar vermektir ancak yani 'israf' değil 'zarar vermektir, kötülük etmek'tir. Yani doğru yani mantıklı yani gerçekçi konuşmak ya da düşünmek için önce sözcükleri, kavramları doğru bilmek ve doğru kullanmak gerekir. Yani mantık açısından; insanların parasını verip aldıkları şeyleri çöpe atmaları israf değildir; ekonomiye yani ülkeye yani topluma zarar vermektir, ekonomiye yani ülkeye yani topluma kötülük etmektir. Yani bu konuda israf konusu böyle anlatılmalıdır. Gelelim devletteki israfa. Devlette memurların ve memurelerin devlet için kullandıkları şeyleri örnek ki A4 kağıtılarını(kağıdılarını/kağıtlarını) israf etmeleri durumu içindeki kağıtların parasını memurlar ve memureler değil devlet yani toplum verdiği için bu hal hem gerçek bir israftır hem de devlete ve topluma gerçek bir zarardır, gerçek bir kötülüktür. Yani örnek ki Cumhurbaşkanlığı külliyesi ya da Külliye denilen yer israfla suçlanmaktadır; eğer orada israf varsa israf edilen o şeylerin parasını cumhurbaşkanı kendi cebinden ödemediği için o hal gerçek bir israf ve vatana, topluma, ekonomiye gerçek bir zarar ve gerçek bir kötülük olur ancak cumhurbaşkanı kişi Külliye'nin giderlerini kendi cebinden karşılarsa bu durum oluşmayacaktır. İleri toplum olmak medeni toplum olmayı gerektirir; medeni toplum olmak mantıklı olmayı gerektirir; mantıklı olmak ta önce sözcüklerin, kavramların anlamlarını doğru bilmeyi ve sözcükleri, kavramları doğru kullanmayı gerektirir. Bu nedenle ki bir ülkede ekonomiden, sanayiden, devletten, toplumdan önce önemli olan şeylerden biri de dildir yani Türkiye'de Türkçedir yani Türkiye herşeyden önce felsefeye, bilime, dini tanımlayan Din hadisileri'ne ve, 'Türkçe ile felsefe ve bilim olmaz, Türkçeyi terk edelim, başka bir dile geçelim' demek yerine Türkçeye sımsıkı sarılmak zorundadır. Yani her konuda yanlıştan uzak durmak için önce felsefeye, bilime ve Din hadisileri'ne yani, doğru ve evrensel mantığa sarılınmak zorunludur. Felsefeden, bilimden ve Din hadisileri'nden yani mantıktan uzak olan bir beyin de, toplum da hiçbirşeyi israf etmese de beyinini(beynini), ruhunu, hayatını, insanlığını israf etmektedir zaten. Öteyandan(Öte yandan) bence her yıl binlerce ton aşure çöpe atılmaktadır ancak bundan hiç söz edilmemektedir. Necdet Gürçiftçi Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız; hiçbir dini inançtan ve hiçkimseden yana olmayan dinli ve bilge İnternette yayınlandığı zaman: 31.3.19/07.22

İSRAF KONUSUNDAKİ MANTIKSIZLIK SAVIM (DENEME)

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler