Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / SABRIMIZI TAŞIRAN DAMLARDAN

Yazardan en yeniler

ANA?BABA KILDIRA BİLİYORSAN NAMAZLARINI, TUTTURA BİLİYORSAN ORUÇLARINI, ÖĞRETTİNSE HELALLERİ-HARAMLARI, KALDIRDINSA, ANASIN SEN?BABASIN SEN, SÖYLEDİNSE EMEĞİN, ALINTERİNİN KUTSALLIĞI, SÖYLEDİNSE ÇALIŞKANLIĞIN DEĞERİNİ, HUZUR VERDİĞİNİ, SÖYLEDİNSE TEMBELLİK, BÜTÜN HASTALIKLARA DAVETİYE, SÖYLEDİNSE, BABASIN SEN?ANASIN SEN, EMEKSİZ AŞ BAŞ AĞIRTIR, DEDİNSE, DÜRÜST ÇALIŞMAK İBADETTİR, DEDİNSE, HAYIRLI EVLAT YETİŞTİRMEK, HAKKA HİZMETTİR DEDİNSE, DEDİNSE, ANASIN SEN?BABASIN SEN, ÖĞRETTİNSE SEVGİ; EMEK, ŞEFKAT, MERHAMET İSTER, ÖĞRETTİNSE EMEK; ALIN TERİ, AZİM, KARARLILIK, SABIR İSTER, ÖĞRETTİNSE ERKEN KALKANIN RIZKI BOL OLUR DİYE, ÖĞRETTİNSE, BABASIN SEN?ANASIN SEN, ÖĞRETMEDİNSE SEVGİYİ, SAYGIYI, HÜRMETİ, ANLATMADINSA ŞEFKATİ, MERHAMETİ, HOŞ GÖRÜYÜ, BİLDİRMEDİNSE HAK YOLUNU, HAKKI İLE! BİLDİRMEDİNSE, ANA MISIN? SEN?BABA MISIN? SEN. Şiirimizde geçen, uyarıları çoğunluğumuz dikkate almıyoruz. Üzerinde biraz düşünüp, Acaba doğrumu? Yanlış mı? Değerlendirilmesine lüzum görmüyoruz. Yanlışa yanlış, Doğruya doğru demeyi bile gereksiz zaman kaybı olarak görüyoruz. Oysa ne kadar yanılıyoruz? Bir anlasak, anlatabilsek! Asıl sınavın hayat boyu sürdüğünü, an sızın bittiğini. Ölenleri, görüyoruz, idrak edemiyoruz, kendimize konduramıyoruz. Düşünmek sanki zaman kaybı! Oysa düşünmek; plan, proje yapmak demek! Düşünmek yanlışlara düşmemek, zaman kazanmak için yapılır. Boşuna dememiş Atalarımız; Bin kere düşün, bir yap ki, Yaptığını yıkmak zorunda kalmayasın. Zaman kaybetmeyesin. En değerli varlık insan olduğuna göre, neden? İnsanları yetiştirmede bu kadar rahatız. Nasıl olsa büyür, kendi yolunu bulur zihniyetindeyiz. İnsan yaşadığı toplumun yaşayışını örnek alarak büyür. Çevre düzgün, insanlar dürüst ise o insan onları örnek alır. Ya yaşadığı çevre bozuk, yanlışlar içinde ise, o zaman o insandan nasıl iyi toplumda yetişmiş, insan davranışları beklersin. Bu normal insan Aklına ters düşen bir davranış olmaz mı? Böyle bir konuyu yaşadık memleketimizin birinde: Vatandaşımız hem yürüyor, hem ağlıyor, hem de kendi kendine konuşuyor. Biz de duramadık. Meraklandık gel hem şerim neyin var? Bu kadar üzülüyorsun, hem de ağlıyorsun. Başladı anlatmaya marifetlerini. Benim oğlan, bana ağıza alınmayacak hakaretler ediyor, Beni dövüyor, her gün para istiyor. Neyim varsa sattım. Şimdi de bir kahvehanem var onu sat. Parasını bana getir diyor. Ne yapacağım bilemiyorum. Dayanamadık bir soru daha sorduk. Sen bu çocuğu nasıl yetiştirdin ki, böyle hayırsız bir evlat oldu. Bizim ki başladı. Bir dediğini iki etmedim. Düne kadar. Yemedim yedirdim, İçmedim içirdim. Beraber her yola gittim. İyi ?kötü, helal-haram ayırmadım. Evladımı kırmadım, Üzmedim. Vurduk, kırdık, eğlendik, günümüzü, gün ettik. Kötü alışkanlıklar edindik. Şimdi paramız bitti diyorum. Ben anlamam diyor. Nereden bulursan bul, neyin varsa sat. Beni bu hayata sen alıştırdın diyor. Çok saygısız, edepsiz, Küfürbaz biri oldu. Ne yapacağım bilmiyorum. Dedi Şimdi suç kimde? Ne ektiğini bilmezsen, Ne biçeceğini de bilemezsin. Geven tohumu ektiğin yerden, Gül ağacı bulamazsın. Onun için Evlat deyip geçmeyeceksin, Hayırlısını yetiştirmek için, çalışacaksın, sabır göstereceksin, neme lazım demeyeceksin. Okula gönderiyorum. Daha ne yapayım demeyeceksin. Takip edeceksin, gerekirse hafiye olacaksın.

SABRIMIZI TAŞIRAN DAMLARDAN

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler