Acılar yaş olmuş akıyor gözümden
Hüznüm dolmuş taşıyor yüzümden
Ey hayat ya bana sevincimi ver
Yada söyle doğmasın güneş yarın penceremden
Ve söyle çalmasın artık acıklı keman
İçimdeki acıya ağıtlar yakan
Ve yaşam dursun bana zarar bana ziyan olan
Çünkü kader bana hep düşman
Birgün güldüren bingün ağlatan
İşte yoruldum
O oldu sonunda kazanan
Ve şimdi salt acı geride kalan
Yüreğimi yakan
selametnur
04.06.2007 / 11:58
sevgili kardeşim evvela yazımın içini yansıtan ayna gibi,ama şunuda ekleme gereği duyuyorum insan yaşadığı sürece umud eder kendi belirlediği istikamette gider bazen mutlu bazen hayal kırıklığına uğrar,buda ders verir kişiye anlıyoruz ki mutluluk insanın ulaşacağı hedef basamağıdır insana bağlıdır geçmişini hatırlayıp sorgulayan yada geleceğini düşünüp kendini yıpratan insan mutlu olabilirmi malesef insan kendi kaderini çizdiği gibi mutluluk yolunuda kendi çizer oda şimdiyi yani anı yaşamak ile mümkündür,,,anlatacağım şimdilik bu kadar umarım hüzün denizine bir daha düşmeyiz,,,{s:030}{s:029}{s:036}
selametnur
04.06.2007 / 11:58