Saat şimdi gece yolcusu, vagonlarındaki yük buz gibi.
Bilinmeyene doğru giderken vicdanım hiç de mutsuz değil.
Ben senden hiç kopmadım, neden kolayı seçip sen unuttun beni?
İnşallah sana benzeyecek mezar taşındaki kızgın demir.
Mutsuzluk kamçılar, sırtımı dik tutmanın aşkına!
Tribim depresyonları aştı kalk, kalbim katliamı karşılar!
Hakim değilim beni savcı yap!
Boynumu eğmem hiçbir kancığa!
Mürekkeplik yancılar, kendilerince çıkarcılar.
Bilal Öztürk