Canımı sıkıyorsun,
Ağlaman fayda değil artık,
Art arda sıralanan o mâlum kelimeler,
Çok şey anlatıyordu.
Ben unuturum, sen de unutursun
Peki ya söylesene ,
Bu soluk, renksiz duvarlar,
Senin yankılanan, ihanet dolu sesini nasıl unutacak?
Nasıl?..
Hırpalama kendini faydası yok.
Kapılar açık senin için git,
Başını önüne eğ ve git...
Mânası yok artık uzatmanın,
Zırvalıklar artık sadece beni yorar,
Seni ise küçük düşürür...
