Bahis senden açılınca;
Dinlemezdim,
Ne dil,
Ne diş,
Ne ırk,
Ne anane,
Ne töre.
İtibar görmezdi,
Ne şan,
Ne şöhret,
Ne para,
Ne mal,
Ne mülk.
Sensiz, muradım olmadı zaten
Ne ol-kainat,
Ne ab-ı hayat.
Tek murattı tutsak dilimde
Adın,
Gözlerin,
Gülüşün,
Dokun,
Kokun.
Bilhassa sen varsın diye
Severdim onca şeyi
Dağı taşı,
Börtü böceği.
Ancak senin!
Sevmekten büyük
Ne çok bahanen varmış!
Ve biçare ben;
En büyük bahsi senle kaybettim.
Han AKÇADAĞ Düzenleme: 28.10.2022 / 01:20