Seni sevmeyi en sona koydum ben
Gözlerinden, parmak uçlarından, yürekliliğinden bahsetmeyi
En arkaya, an zirveye, en ulaşılmaza koydum seni
Ağır ağır olsun istedim
Vakti bol, kapanmayacak kapısı, boyu posu bol
Her şeyden elimi ayağımı çekip
Sadece senle düşüp kalkmayı
Seni sevmeyi en sol yanıma koydum ben
Başımda ne kaygı ne keder
Elimde ne ekmek, ne ekin, ne orak
Seni sevmeyi en yalnız, en günahsız
Ve en mülayim anıma sakladım ben
Sabah namazı kılınıp
Ahret aşkının tecelli ettiği o kanlı şafakta
Ve yine o zihin açıklığında olmayı bekledim hep
Hep seni sevmek için yandım tutuştum
Uyuyup kalmadım hiç
Bir gün seni de getirecek diye güneş
Senden bahsetmeyi şiirlerin en sağına koydum ben
Bu çığlık, bu yaşayış, bu aşk hiç bitmeyecek...