SAKINCALI ŞİİR
Nefretin öyle büyük olmalı ki
Dize getirmeli okyanusları
Bir volkan olmalısın, püskürmek için deliren
Küllerinden doğarcasına,
Sırtına basarak gökyüzüne yükselen
Dağ olmalısın
edepsizin, namussuzun yüreksizin
Bir kor dağlamalısın yüreğine
Öyle bir kor ki alev sıçramalı
Yüreğinden geçip gözlerine dikilerek
Nefretin öyle büyük olmalı
Şaha kalkmalı sesin, nefesin
O deyyuslar nefes alacak hücre bulamamacasına
Çırpınmalı o yürekleriyle
Nabız kalmayıncana değin dağlanmamış tek hücre bulamamalı atacak
Ne meşin kırbaç, ne de kızılcık sopası olmalısın,
Ne de kamçı
Onlarki birer ipek kalmalı ellerinde...
Nefretin öyle büyük olmalı
Deprem zelzele şapka çıkarmalı iniltilerine
Dünya altüst olmalı
Beynin suyu çalkalanmalı
Oksijen girmeli , yeni
Bir rahat etmeli hayat
Sırtında hissettiği işkence izi olmalı
Sana vebalin yükü
Kökünü kazırcasına,
Şerefsizin, ahlaksızın, zevzek ve sümsük ne varsa
Dalından kopmalı...
Nefretin büyük olmalı
gölgesini her soluğunda hisset,
Yaşadığın, aklandığın ve yıkandığın tüm mecralardan arın!
Emeğini ekmeğini edebini çalanların dayanaklarını devir
Ejderhanın ateşi sönmeli
Ağzın haykırmalı...
Nefretinin tohumlarını serpmelisin herbir karış toprağa
Sana karışmayan sevgiyi yakmalısın, anız olarak
Ne Sİ ne MA
YEŞERMEMELİ! Düzenleme: 21.08.2017 / 09:49