Uyandığımda gün geçmiş
Kaderim beni terketmiş
Uyurkende çok sessiz
Hep karanlık hep karanlık
Pencereden baktığımda
Gördüğüm tek şey fırtına
Karanlık sardı etrafımı
Kafamın içi curcuna
Sabah olup uyandığımda
Duydum yeniden o sesi
Benim tek arkadaşım
Yandan gelen çocuk sesi
Her gün aynı geçiyor
Ömrüm burada bitiyor
Günler beni hiç sevmiyor
Gece yaşamak neden
Kafamdaki fırtına
Gece çok sert esiyor
Karanlık olduğunda
Sigara hiç sönmüyor
Bu kadar istek neden
Para önemli mi cidden
Öğrenmek lazım, şimdiden
Hayat geçip gidiyor
Pencereden baktığımda
Görürüm donmuş şehri
Her sabah önümden akar
Peterin Fontanka nehri
Çok konuşmak neden
Nasıl bilir herkes herseyi
Ben konuşmadığımda
Neden anlamıyorsun beni
Donmuş şehir, donmuş bir kalp
Yapayalnız bir gurbetçi
Her gün uyanıyor ama
bitmiyor hiç derdi