söylenmeyen sözler üstüne
bırak bitsin, at mendilini sular götürsün
yıkasın dehlizleri dümdüz bir yol olsun
ahtım var hiç kimseyi ben ben yapmayacağım
ben hiç güneş görmedim penceremden
hep kapı zillerini kendim çaldım
kendi çizgimi kendi dizginlerimi kendim gerdim
memleketim, vatanım hiç bakmadı bana
dönüp de bakmadı boyun bağlı zadeler
sıra dışı övgülere sıradan bir hayat vermediler
sıırtlan dediler, sen bunun için varsın
böyle gelmişsin dünyaya
hep kustum zehrimi olur olmaz kökü dışarda
dikenlerimi kesmedim, kıymıkları kendim çıkardım
ayrık otlarına, zehirli sarmaşıklara,
çiçek dolu bahçelerin aymaz bahçıvanlarına
soramadım hesabını hasat zamanı
bilir misin benim gibi
nice çokları, şaşkın kuşkulu ekseni kaygan
kendi yaprağına, kendi dalına kendi toprağına zararı
ahtım var bozacağım bu oyunu
hakkını vereceğim Sezar a
bindiğim dalı kesmeden
yine insan olacağım
çıkacağım düzlüğe
bütün bahçeleri onlara bırakacağım
sınamayacağım sınatmayacağım kimselere
yıkayıp yine o mendili
başka güneşlerde
gönül yarasına dokunacağım
yara kapanmayacak ama
ben o yarayı öpeceğim Düzenleme: 13.03.2018 / 15:26