senden öğrendim bir sabrım olduğunu hatırlamayı
senden öğrendim sabrın aşkın metanetin zamana bağlı olduğunu
senden her yıkılışımda ayağa kalkmak için bir nedenim olduğunu öğrendim
sevginin gücünü , umudu, direnci diritutmayı senden öğrendim
yaşamak için bir şansım daha olduğunu
yapabilirmiş insan, herşeyi kendi yönüne çevirmeyi,'' güneş' i aynaya tutmayı, aynayı kendine bakmak zorunda bırakmayı senden öğrendim
kızgınlıktan ve kırgınlıktan da doğarmış insan küllerini ateşleyerek
her hıçkırdığımda, gözümden her yaş geldiğinde
başımı döndürürcesine yaşadığım bu karmaşada
bir an kendimi kaybedip de
nefesimin tıkandığını sandığımda
koptuğumu anladığımda bir şeylerden
yaşadığımı farkettim
bir dönüşümü ve değişimi farkettim
sende gözlerinin ta içinde
boydan çekilmiş bir fotoğrafta
gözlüklerin arkasında bile gördüm
ışığı....
bir insan olarak sadece kendin olmayı senden öğrendim
üzen ve üzülen, gülen ve gülümseyen
senden öğrendim bir elmanın iki yarısı olmayı
çekirdekleri ayıklamadan... Düzenleme: 14.07.2017 / 11:17