Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / BİR GÜLÜŞE ÖLENE KUŞKUSUZ Kİ GÜLERLER (DENEME)

Yazardan en yeniler

Ülkemizde aşk zorunlu olarak genelde 'Ölmek', özelde 'Uğruna ölmek' üzerine kurulu oldu çünkü vatan da genelde ölmek, özelde 'Uğruna ölmek' üzerine kuruludur. Aşkta bu olmasa iyi olurdu ancak oldu ve bu da zaten tüm dünyada oldu, yalnızca bizde değil. Yani ölmek de aşka dahil oldu. Bu yüzden 'ölme'ye dayalı aşk anlayışını ve aşkları kınamak, ayıplamak olmaz. Ancak bu konuda günümüzde apışıp kalan yalnızca arabesk müzik oldu, öyle ki jilet aşamasına kadar da geldi. Ancak aşk da sigara gibidir; eskiden sigara içmek medeni sayılmayan bir durum değildi ancak günümüzde artık böyle. Bu yüzden aşk da artık 'ölme' odağından kopmalı. Özdemir Asaf bir şiirinde 'Bir gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü, farklıydık işte' demiş. Kulağa, göze hoş geliyor da akıl, mantık için öyle değil. Özdemir Asaf 1923-1981 arasında yaşamış biri. Yani henüz sigaranın kanser yaptığının pek bilinmediği ve pek de önemsenmediği bir dönem. Ve fotoğraflarında onu genelde elde sigara, masada içki ile görürüz. Sanırım Atatürk ile ya da Türkiye ya da sanatla ya da insanlıkla ya da kalemle kağıtla ilgisini bu temel, bu odak üzerine oturtmuş. Sanatçı, şair, yazar yalnızca duygulu değil bilimsel, mantıklı, nefssiz de olmalı. Yahu kardeşim; bir bayanın(kadının, kızın, dişinin) gülüşüne ve bir de tek bir gülüşüne neden ölüyorsun? Ölecek başka şey bulamadın mı? Yani bayanın da senin onun bir gülüşüne ölmene kuşkusuz ki güler; ölecek değil ya? Hemde tanımadığın bir bayan. Yani cahil olabilir, mantıksız olabilir, ahlaksız olabilir, bencil olabilir, yoz olabilir, değil mi? Yani demek ki sen ölecek birşey arıyormuşsun, o bayan da bahanesi olmuş çünkü bu ülke kültürü öncelikle genelde ölmek, özelde ise vatan için ölmek kültürüne dayalıdır. Bırakın artık bu, aşkı ölmek ve ölenle ölmek üzerine kurmayı. Yahu içi kor, lav dolu bir dünya üstünde, içi bağırsak, bok dolu birinin gülüşüne neden ölüyorsun? Genelde cehalet, özelde ise sanatçı cehaleti işte. Kadın daha akıllı demek ki bir gülüşüne ölünmesine gülüyor, haklı olarak. Yani sen öldün diye onun da mı ölmesi gerekli? Farklılık davranışta değil mantıkta bence. Sanatçı, yazar, şair, aydın bir insan bir kişi ya da cinsellik ya da aşk için kendini heba etmemeli. Buna ben bile gülerim. Böyle sanat, sanatçılık, aydınlık olmaz. Yani kadın, bu şairden daha mantıklı demek. Bir insanın bir gülüşüne bile ölmek nefstir, zaaftır; nefsle, zaafla ise toplum önderliği, insanlık önderliği, aydınlık, ilericilik olmaz; en azından artık çağımızda. Bırakın artık bu dişil sanatçılığı, dişil yazarlığı, dişil şairliği, dişil aydınlığı, dişil ilericiliği. Karşı cinse yaranmak zorunda değilsiniz; felsefel, bilimsel olun yeter. Sanat saçmalamak zorunluluğu değildir. Ya benim de şiirlerimde böyle abuksubuk şeyler varsa sakın ciddiye almayın. Çok üzülürüm sonra. Yani görüldüğü gibi yalnızca arabeskçiler değil arabesk karşıtları da arabesk. Yani örneğin 'Gülüşü bahar gibiydi, sonbaharım oldu; çünkü tazeydi, ben kart' falan' de değil mi? Yani farklılık var da farklılıkta üstünlük bir gülüşe ölene değil, bir gülüşe ölene gülenlerden yana. Hem bilmez misin; bir bayanı güldürmekle onun hoşuna gitme olasılığı da artar. Uğruna ölmek için bir kadından ya da bir erkekten daha değerli şeyler var. Bireyleri aşın artık; felsefelleşin, bilimselleşin, evrenselleşin. Necdet Gürçiftçi İnternette yayınlandığı zaman: 19.2.17/14.55

BİR GÜLÜŞE ÖLENE KUŞKUSUZ Kİ GÜLERLER (DENEME)

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler