Şiir Defteri

Yine Mi Şiir

Yazmak istemiyorum,hiç mi hiç Ne zaman ki şiir yazmak gelse içimden; Ufukta hüzün görünüyordur,hüzün Ya bir dostu,ya da sevgiliyi kaybetme korkusunun Zakkum kadar,acı hüznü Okyanuslar kadar derin ve dipsiz Nefesimi kesen,benliğimi sarsan Bebekleri hücrem,kirpikleri kelepçem olan Gözlerine Şiir yazmak için bakmadım Nergizin,papatyanın,kardelenin Kokusunda Yakamozların, mehtapların parıltısında, En masum,öpücüklerin tadında Yaşamayı düşlediğim Dostluk için baktım gözlerine Ellerim titriyor yazmak istemiyorum Saçlarımda ki gibi beyaz, Karlar yağdırma düşlerime Yitirmenin,unutulmanın, Girdaplarında boğma beni Dalgaların hışırtısı gibi huzurlu Çağlayanlar gibi coşkun Yüreğimin, taa derinlerine işleyen Sesinle, fısılda kulağıma Tutsak,duygularımı Maviye Sararmış özlemlerimi Yeşile Kararmış ümitlerimi Beyaza boya Kelebek kanadı kadar narin Menekşe yaprağı kadar zarif ,ellerini Uzat bana Tut ellerimi, Prangala duygularımı Sürgün et hüzünlerimi Kır kalemimi Her şeye razıyım dostum Yeter ki Yazdırma bana Bu son şiiri. MEHMET
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir